Keje yang sukar itew, memeningkan itew, yg menenenkan itew...dah settle! Terima kasih kepada talian2 hayat yg membantu. Tanpa korang siapalah aku. Aper yg penting? KERJA.....SAMA.
Lega tu xde la mcm batu besar ats kepala dah jatuh kat tanah..sbb ader lagi saki baki pasir2 debu dlm sesawang neuron otak ni. Tambah lg dengan kesakitan yg amat terhantuk pada tong pemadam api dlm blk solat tghri semalam. Lps kena bengang mcm sampai nak pitam.
Pe nak buat lps ni? Mayb memfilter semula senarai azam baru. Kan bnyk sgt jd mcm poyos dan terbengkalai. Yang pasti kene buat penelitian antara keperluan dan kehendak. Adios!
No comments:
Post a Comment